خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا خداااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
دارم صبوری می كنم مگه نه خدا جون؟!
چرا تنهام گذاشتی؟
چرا احساس بی پناهی میكنم؟
چرا قلبم در فشاره؟
چرا دیگه حس صحبت با تو روهم ندارم با اینكه می دونم تو داری نگاهم می كنی؟
نمی گم خسته شدم!چون تو ناراحت می شی!چون در میون این همه نعمتت فقط به خاطر نداشتن یه نعمت بزرگت بگم خسته شدم و بریدم می شه ناشكری.
ولی می تونم بگم خدایی كه مونس تنهایی آدمهای تنها هستی می خوام باهات درد دل كنم.
می تونم داد بزنم و بگم دلم گرفته.
می تونم بگم تو فقط می دونی تو وجود و فكر من چی میگذره پس فقط می تونم با تو حرف بزنم.
می تونم بگم چون حرفم نمی آد و تو بدون حرف هم می فهمی من دردم چیه می خوام تو رو صدا كنم!
اومدم فقط صدات كنم تا اشكهام بیاد تا سبك بشم.
ولی نمی گم خسته شدم .
چون بهت امید دارم.
به كرمت به بزرگیت به اینكه تو خداااااااااااااااااااااااااااااااااااایی.
پس بگذار لا اقل فریاد بزنم و صدات كنم:
خدااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا
