مشکلات شایع دوران نوزادی:1.ریفلاکس

ریفلاکس یا برگشت شیر از معده به قسمت های فوقانی دستگاه گوارش در اکثر شیر خواران اتفاق می افتد که اگر به صورت خفیف باشد معمولاً مشکل خاصی برای شیر خوار ایجاد نمی کند. منتها در مواردی که شدت آن افزایش یابد سبب بروز مشکلات عمده در شیر خوار می شود. عمده علامت آن به شکل استفراغ های مکرر می باشد. البته استفراغ خیلی از شیر خواران ممکن است به علت ریفلاکس نباشد. از علل شایعی که سبب استفراغ در شیر خوار می شود، overfeeding یا شیر خوردن بیش از حد می باشد. گاهاً شیر خوار به مدت زیادی زیر سینه مادر قرار گرفته و آن قدر شیر می خورد که اضافی شیر با شروع انقباضات معده سر ریز می شود. شیر خوارانی که خوب آروغشان گرفته نشود نیز می توانند شیر را کامل استفراغ کنند. مسئله ای که در ریفلاکس وجود دارد، مکرر بودن آن و گاهاً شدید بودن آن است که گاه سبب خروج شیر از بینی شیر خوار می شود. این استفراغ ها معمولاً سبب بی قراری و بی تابی شیر خوار می شود. لذا به همه والدین توصیه می شود در صورتی که بالا آوردن شیر همراه بی قراری باشد حتما به پزشک کودکان مراجعه کنند.

سایر علائمی که بیان گر ریفلاکس شدید در شیر خوار می باشد عبارتند از: سکسکه مکرر، آبریزش از دهان، قوس دادن پشت، سفت کردن گردن، بی قراری، خروج شیر از بینی

این شیر خواران معمولاً خواب سبک دارند و به راحتی بعد از مدت کوتاهی از خواب می پرند. ریفلاکس شیر خوارگی معمولاً با وجود علائم فوق توسط پزشک کودکان تشخیص داده می شود و با سونوگرافی تأیید می شود. در صورتی که در سونوگرافی ریفلاکس متوسط تا شدید گزارش داده شود برای شیر خوار بایستی درمان دارویی شروع شود. داروها برای کاهش دفعات استفراغ و نیز کاهش آسیب دستگاه گوارش به دنبال برگشت اسید همراه شیر می باشد. طول مدت درمان معمولاً 3 تا 6 ماه است. گاه برخی شیر خواران حساسیت به لبنیات دارند که سبب تشدید استفراغ ها می شود. برای این شیر خواران بایستی رژیم غذایی مادر از لحاظ مصرف لبنیات محدودیت اعمال شود. عدم مراجعه به موقع والدین سبب مشکلات و آسیب های جدی به دستگاه گوارش شیر خوار شده و در موارد شدید رشد شیر خوار را مختل می کند.