عاشورا

خولی به قتل گاه آمد اما همینکه حضرت را دید لرزه بر اندامش افتاد و نتوانست این کار را بکند . نفر بعدی شبث بود که وارد گودال شد و تا نگاه حضرت بر او افتاد شمشیر را انداخت و اظهار پشیمانی کرد و نفر بعدی سنان بن انس بود که او هم چون نگاه حضرت را دید لرزه بر اندامش افتاد و فرار کرد و بالاخره نفر چهارمی شمر بود که با بی رحمی زیاد توجهی به نصیحتهای امام نکرد و سر حضرت را از بدن جدا نمود.

بر قاتلین سیدالشهدا لعنتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت.

حرّ اولین کسی بود که راه را بر امام حسین (ع) بست واجازه نداد حضرت به کوفه برود اما در روز عاشورا چند ساعتی از جنگ گذشته بود و جمعی از اصحاب حضرت شهید شده بودند که امام حسین ئ(ع) فریاد بر آورد که آیا فریاد رسی هست که برای خدا به داد مابرسد؟ آیا مدافعی هست که از حرم رسول الله دفاع کند؟ اینجا بود که حرّ بر خود لرزید و پشیمان شد و به سوی امام حسین(ع) رفت و فریاد می زد خدایا به سوی تو بازگشته و توبه نموده ام توبه ام را بپذیر و زمانیکه امام حسین (ع) او را پذیرفتند همان لحظه به میدان رفت و جمعی از افراد مهم دشمن را به هلاکت رساند و بعد شهید شد.

سپاه یزید
تعداد سپاهیانی که ابن زیاد برای جنگ با امام حسین ع گسیل کرد در منابع مختلف گزارش شده‌است. این تعداد دست کم ۴۰۰۰ نفر و در برخی گزارش‌ها تا ۸۰۰۰۰ نفر برآورد است. اما مشهورترین تخمین حدود ۳۰۰۰۰ نفر است. طبق تحقیق سیدمجید پورطباطبایی ترکیب سپاه به شرح ذیل بوده‌است:

۱ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی عمر بن سعد
۲ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی شمر بن ذی الجوشن
۳ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حربن یزید ریاحی
۴ـ ۲٬۰۰۰ نفر به فرماندهی یزید بن رکاب کلبی
۵ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حصین بن نمیر تمیمی
۶ـ ۳٬۰۰۰ نفر به فرماندهی مغایر بن رهینه مازنی
۷ـ ۲٬۰۰۰ نفر به فرماندهی نصر بن حرشه
۸ـ ۳٬۰۰۰ نفر به فرماندهی کعب بن طلعه
۹ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی شبث بن ربعی
۱۰ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی حجّار بن ابجر
۱۱ـ ۴٬۰۰۰ نفر به فرماندهی عمر و بن حجاج زبیدی
۱۲ـ ۱٬۰۰۰ نفر به فرماندهی یزید بن الحرث بن رویم
۱۳ـ ۵۰۰ تیراندازان همراه حصین
۱۴ـ ۵۰۰ نفر به فرماندهی عزرة بن قیس
جمع کل: ۳۱٬۰۰۰ نفر
سپاه حسین بن علی
به روایت ابومخنف تعداد سپاه حسین ۳۲ سواره نظام و ۴۰ پیاده و به روایت امام محمد باقر چهل و پنج سوار و صد نفر پیاده بود.
امام حسین ع زهیر بن قین را به فرماندهی جناح راست و حبیب بن مظاهر را به فرماندهی جناح چپ گماشت. میانه سپاه را نیز به برادرش حضرت عباس سپرد.

پس از کشته‌شدن یاران و خانواده حسین بن علی در واقعه کربلا، عمر بن سعد دستور داد تا سرهای آنان را ببرند. پس از آن، سرها را بین قبایل قسمت نمود تا آنان بدین وسیله به ابن زیاد نزدیک‌تر شوند. قبیله کنده به ریاست قیس بن اشعث کندی ۱۳ سر، قبیله هوازن به ریاست شمر بن ذی الجوشن ۱۲ سر، تمیم ۷ سر و بنی اسد ۱۶ سر بر نیزه کردند و در مجموع با ۷۱ سر بریده وارد کوفه شدند.

هنگام طلوع آفتاب سرهای شهیدان و کاروان اسیران از باب الساعات وارد مسجد اموی شد. آنگاه به دستور یزید، تمامی سرها تا ۳ روز بر دروازه‌های شهر و مسجد اموی آویزان گردید. علی ع پسر امام حسین ع پس از چندی موافقت یزید را گرفت تا سرها را به بدن‌ها ملحق کند و سر امام حسین ع و دیگر شهیدان را به کربلا برد و به اجسادشان ملحق کرد.
در عین حال چند سر را در باب الصغیر به خاک سپردند، که عبارت‌اند از:
سر حضرت ابوالفضل العباس
سر حضرت علی‌اکبر
سر حبیب بن مظاهر